باید نتیجه ۲ بر یک نیمه دوم برای نیمه‌نهایی ثبت می‌شد

به‌خصوص كه گاهي مي‌بينيم تيم ضعيف‌تر برنده مي‌شود اما اين بار تيم قوي‌تر به برتري رسيد؛ آن هم در شبي وحشتناك براي برزيل و مردمانش.يكي از عوامل اصلي باخت برزيل دانته بود. اسپانيا در روز اول جام جهاني با يك غافلگيري جلوي هلند شكست بدي خورد و برزيل هم مقابل آلمان غافلگير شد. براي اينكه دانته بازي برزيل را خراب كرده بود. او يك سال است كه زيرنظر گوارديولا در بايرن‌مونيخ با تاكتيك تيكي‌تاكا بازي مي‌كند و در اين جام جهاني نشان داده شد كه اين تاكتيك شكست خورده است.

در 5دقيقه اول مسابقه اين احساس به‌وجود آمد كه برزيل پيروز شود، اما با نخستين حمله آلمان همه‌‌چيز براي برزيل از دست رفته بود. واقعيت اين است كه برزيل در اين جام مثل آلمان با قدرت به نيمه‌نهايي نرسيده بود. اين تيم با كمك داوري كرواسي را شكست داد و در بازي با مكزيك و شيلي هم بايد مي‌باخت. مقابل كلمبيا هم بازي پاياپايي داشتند. البته در بازي با آلمان غيبت نيمار و داسيلوا روي بازي تأثير گذاشته بود. گرچه آنها هم رهبر بزرگ در برزيل محسوب نمي‌شوند. مثلا نيمار در بارسلونا و در حضور مسي رئيس به‌حساب نمي‌آيد، اما در آلمان هم 11بازيكن زمين و هم بازيكنان تعويضي رئيس بودند.

برزيل پيش از اين باخت هميشه با فاكتور عشق و احساس حريفان را شكست مي‌داد؛ منتها هيچ روش مشخصي نداشت و مقابل آلمان(اگر بگوييم آلمان ابرقدرت است)، برزيل فاكتور عشق را به اندازه داشت، اما احساسات اين تيم برابر ملتي معترض قرار گرفته بود. مردم از برزيل قهرماني مي‌خواستند و دولت هم چنين درخواستي داشت. بازيكنان متوسط برزيل كه خصوصيت رهبري ندارند به‌دست داويد لوئيس افتاده بود تا به جنگ آلمان بروند.

اين بازيكنان قرار بود در اين بازي براي قشر ضعيف، متوسط، سرمايه‌داري جامعه، براي دولت و براي كل كشور بازي كنند. براي همين آنها دچار فراانگيزگي شده بودند و عدم‌خودشناسي سبب شد كه شكست سنگيني بخورند. برزيل گل اول را كه دريافت كرد، مثل بادكنكي بود كه تركيد. ديگر نشد كه به حالت اول برگردد.

در نيمه دوم به تناسب بهتر بازي كرد و به‌نظر من براي نيمه‌نهايي جام جهاني نتيجه نيمه دوم (2 بر يك) بايد رقم مي‌خورد نه 7 بر يك. به عقيده من برزيل هيچ‌كاري نمي‌توانست كند؛ من كه تجربه مربيگري دارم به خوبي مي‌دانم كه وقتي تيمي 5گل مي‌خورد بازيكنانش احساس مي‌كنند كه پيراهن‌شان 5كيلوگرم شده است. اسكولاري هم اصلا اشتباه نكرد، او با همان شيوه‌اي كه در جام‌جهاني2002 آلمان را شكست داد و قهرمان شد، اين بار هم همان كار را كرد؛ اما اين دفعه برزيل آن ستاره‌هاي2002 را نداشت. البته به اسكولاري اين ايراد وارد است كه با زمان پيش نرفته و هنوز همان كاري را مي‌كند كه مثلا 10، 15سال پيش انجام مي‌داد. به هر حال، برزيل مقابل تيم وحشتناك منسجم‌شده آلمان كاري نتوانست بكند و به‌نظر من، آلمان در فينال هم مي‌تواند پيروز باشد.